|
Joris Iven |
|
denk eens aan mij als je ’s ochtends opstaat de dag, net als je hart, vervuld van hoop en van dromen die zullen uitkomen terwijl ik vervuld ben van twijfel
denk eens aan mij als je wandelt zonder kluisters en je stappen je meenemen naar lommerige laantjes en schone oorden de horizon uitgestrekt aan de einder terwijl ik opgesloten zit
denk eens aan mij als je je beker vult met wijn en je je lied zingt vrolijkheid vindt in je bestaan met vriendschap bent omringd terwijl mijn beker leeg is
denk eens aan mij als je in omhelzing in de armen van je geliefde ligt betoverd door de muziek van gelijk kloppende harten terwijl ik de liefde met mezelf bedrijf
denk eens aan mij als je kijkt naar je zoon die met zijn zusje speelt aan de voeten van zijn moeder een tafereel van een volmaakt gezin terwijl ik nergens sta
denk eens aan mij als je van het leven geniet en ziet hoe bloemen bloeien om te groeien en te verrukken leven zo licht als lucht terwijl het leven voor mij dood is
· Essays · Toneel
|