Sarıyer

 

 

Kasabaya girince

Hemen kasabadan çıkarız.

Böylesine küçüktür işte nehrin kenarındaki kasaba.

 

Kasabaya girince

Balığın kokusu

Bizi geri iter.

Böylece biliriz işte nehrin kenarındaki

Kasabada olduğumuzu.

 

Kasabadan çıkınca

Kadınlar pencerelerden sarkarlar.

Ardımızdan el sallarlar.

Fısırdaşıp gülüşürler.

Böylesine sakindir işte hayat kasabada.

 

Oruç tuttuklarında

Ekmeğin üstüne susam serpiştirirler.

Balık yediklerinde

Tatlı niyetine kafasını yerler.

 

Bayram ettiklerinde

Biz kasabadan gitmiş oluruz.

 

Böylesine sakin olabilir işte hayat

Nehrin kenarındaki kasabada.

 

Biz kasabadan gidince

Dağlara bakarız.

Bu dağların ötesinde

Dağlar daha yüksek

Ama daha az yeşildir.

 

Tekrar beraber olduğumuzda

Bu dağlarda yaşamak isteriz

Nehrin kenarındaki kasabanın çıkışında.

Joris Iven