Sarıyer
Kasabaya girince Hemen kasabadan çıkarız. Böylesine küçüktür işte nehrin kenarındaki kasaba.
Kasabaya girince Balığın kokusu Bizi geri iter. Böylece biliriz işte nehrin kenarındaki Kasabada olduğumuzu.
Kasabadan çıkınca Kadınlar pencerelerden sarkarlar. Ardımızdan el sallarlar. Fısırdaşıp gülüşürler. Böylesine sakindir işte hayat kasabada.
Oruç tuttuklarında Ekmeğin üstüne susam serpiştirirler. Balık yediklerinde Tatlı niyetine kafasını yerler.
Bayram ettiklerinde Biz kasabadan gitmiş oluruz.
Böylesine sakin olabilir işte hayat Nehrin kenarındaki kasabada.
Biz kasabadan gidince Dağlara bakarız. Bu dağların ötesinde Dağlar daha yüksek Ama daha az yeşildir.
Tekrar beraber olduğumuzda Bu dağlarda yaşamak isteriz Nehrin kenarındaki kasabanın çıkışında. |
Joris Iven |