Joris Iven |
ZWARTEN ZONDER STAM
Hij is geboren in Sophiatown, of in Alexandra, ik weet het niet zo best, maar zeker niet in Soweto.
Hij spijbelde tijdens de speeltijd om bonbons te verpanden pinda’s, schoenveters, gejat in de stad, op het golfterrein ‘gevonden’.
Hij kan schrijven – alleen zijn naam; Hij kan lezen – The World: ‘Onze enige echte krant.’ The Golden City Post – moord, verkrachting en roof.
Hij heeft gezeten in het ‘Fort’. Gevangen zitten is geen schande, net zo onvermijdelijk en onaangenaam als naar de tandarts gaan.
Hij is een ‘gladde’ geen ‘moegie’; hij zegt nooit baas tegen zo’n verrekte blanke.
Hij draagt de laatste Levinson-pakken ‘Made in America’; van bij Cuthbert een paar Florscheim-schoenen ‘De mooiste schoenen van Amerika’
Hij betaalt cash daarom noemen ze hem Mister.
Hij kijkt naar kwaliteit, maat, geen kwantiteit, nooit – de prijs doet er niet toe.
Zijn meubels komen Van bij Ellis, Bradlow, exclusief.
Niets uit de O.K. Bazaars behalve kruidenierswaren en speelgoed met Kerst voor de jongens. ‘Heel goedkoop!’ zegt zijn vrouw.
Ja, zijn vrouw – ook geboren in de stad, Orlando! ze is blits, kleedt zich puik: pakken van Vanité of Millews.
Zij is heel mondain, gebruikt Artra, Hi-Lite huidverzachtende crème, strakke haarsnit, lippenstift een pruik, nagellak: ze kan dansen op de laatste ‘Monkey’.
Hij trouwde nadat hij bij haar twee kinderen had verwekt om haar vruchtbaarheid te testen. Af en toe huiselijke ruzie: hij mept haar een blauw oog om haar te tonen dat hij de baas is.
Hij neemt een andere chérie uit naar de film in de Lyric of de Majestic. Ze dineren in de Kapitan en slapen in de Planet.
Misschien gaan ze naar een nachtoptreden in een chique zwartenkroeg: jazz, gezuip messen en vuurwapens.
Het vrouwtje ziet een ‘nyanga’ die haar man weer thuis brengt.
Hij rijdt met een bakje – ’60 Impala Chev. Automatic, zacht en glanzig.
Hij weet dat hij een pasje op zak moet hebben. Politiek laat hem koud. Hij gaat niet naar de kerk Hij kent Sobukwe hij kent Mandela Die zitten op Robbeneiland. ‘En dan? Geen zaken mee!’
· moegie: nozem
· Essays · Toneel |