Alles komt in orde
Hoe zou ik niet blij zijn me te verdiepen in de wolken die opklaren achter de dakkapel en een hoogtij weerspiegeld tegen het plafond? Er zal dood zijn, er zal dood zijn, maar er is geen behoefte om daarop in te gaan. De lijnen vloeien uit de ongevraagde hand en de verborgen bron is het waakzame hart. De zon komt op ondanks alles en de verre steden zijn mooi en levendig. Ik lig hier in een weelde van zonlicht en kijk naar de zonsopgang en de voorbijtrekkende wolken. Alles komt in orde.
· Essays · Toneel |
Joris Iven |